இப்போதே சொல்லிவிட்டுப் போ...!!!

இப்போதே அழகாய் 

ஒரு கவிதை சொல்லிவிட்டுப்போ!

என வேகமாக வேலைக்குச்செல்ல

இருப்பவனை 

சட்டை பிடித்து 

இழுத்து நிறுத்துகிறாய்..! 



அலமாரியில் 

நிறைய தபு சங்கரின் 

புத்தகங்கள் கிடக்கின்றன..! 

வாசித்துக்கொள் நேரமாயிற்று என்றேன்..! 


ஆனாலும் உன் கைப்பிடி 

என்னை விடவே இல்லாமல் இறுக்கமாய் 

பற்றிக்கொள்ள..! 


வேறு வழியே இல்லாதவனாய் 

இரண்டு வினாடிகள் 

உன்கண்களையே உற்றுப்பார்த்து 

நெருங்கி... அருகில் வந்து 

செல்லமாய் கன்னங்களை கிள்ளிவிட்டு 



“லேட் ஆகிடுச்சுடா செல்லம்” 

என்றவாறே புறப்பட்டுவிட்டேன்..! 

நீயும் அந்நிமிடம் என்னை  விட்டுவிட்டாய்..


அப்படி எந்த கவிதையை என் கண்களிலிருந்து 

வாசித்து விட்டாய் நீ..

தெரியவே இல்லை..

எனக்கு.... 

-கவிதைக்காரன்