அவளின்
மேல் பட்டு சிதறும்
மழை நீர் முத்துக்களில்..
மழை நீர் முத்துக்களில்..
கோர்வையாய்..
தொலைகிற என் முகம்
கரைந்து
நொறுங்கி
இடறி சிதறி
காணாமல் போகின்றன..
தொலைகிற என் முகம்
கரைந்து
நொறுங்கி
இடறி சிதறி
காணாமல் போகின்றன..
மழையாய்..நான்
![கவிதைக்காரன் [நண்பர்களின் கூடாரம்]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2Ax-rIYnKGRguO0gstWZ-n_ot9KST4JcWl3ha2WDx1BMJWk-HjxOj6uvFi4sIXvMZDM_k5LYA1biJrUDDovWJkYbyp24YeaSpqZxLuait8xzK4dL7xVn9pfT1IYJ4E8HAhhf01lOczow/s1600/11+copy+copy.jpg)
கொல்லுஞ்சொல்... விடுத்து.. குறும்புன்னகை அணிந்து... எள்ளுஞ்சொல்லையும் இமயமாய் பார்க்கும்.... எழுத்துக்குழந்தையாய்...! நான்..!
No comments:
Post a Comment